Ken je dat? Smaken of geuren roepen een herinnering aan een bepaald moment op. Je wordt weer even meegenomen naar vroeger en dat kan heel intens zijn. Dit zijn zintuiglijke herinneringen. De kippensoep van je oma, het ijsje dat je soms van je ouders mocht halen of de popcorn in de bioscoop met je eerste vriendje. Ik vind dit zo leuk en inspirerend, dat ik er een terugkerend thema van heb gemaakt: Heerlijke Herinneringen. De herinnering van Mannin gaat over wentelteefjes:
Wentelteefjes
Wat: Wentelteefjes
Wie: Opa en Oma
Waar: Bij Opa en Oma thuis
Wanneer: Jaren 80 / 90
Mijn naam is Mannin. Ik geef bakworkshops en deel mijn bakrecepten op www.baksels.net . Veel van mijn herinneringen uit mijn kindertijd zijn omgeven door de, de geur, smaak en structuur van voedsel en de gezelligheid en de verbondenheid die dit creëerde. Want dat is wat voedsel doet: mensen verbinden. Met lekker zelfgemaakt brood op tafel waar iemand zijn ziel en zaligheid in heeft gelegd, kan het niet anders dan dat het met de sfeer aan tafel direct goed zit!
Mijn oma was in haar jonge jaren hoofd van de huishoudschool en kon geweldig koken. Opa en oma woonden niet om de hoek, maar als we er heen gingen dan was het feest! Zodra we de straat indraaiden rook het heerlijk naar versgebakken koekjes. Tegen het middaguur kronkelden de heerlijke geuren van zelfgemaakte snert (met hier een daar nog een varkenshaar aan het vlees, maar dat mocht de pret niet drukken) of een pan met draadjesvlees door de kamer.
Aan het eind van de zomer ging ik met mijn opa het land in en plukten we hele boeketten bloemen. Of we zochten maïskolven die we eenmaal thuis helemaal leegristen met een vork (met als gevolg dat menig vork met verbogen punten terug in de la kwam te liggen).
Bij warm weer maakten opa en ik ijsjes van gepureerd fruit. En als we geen ijsstokjes in huis hadden, dan was opa wel zo vindingrijk om in zijn gereedschapsschuurtje wat (schone) tonkinstokjes te verzagen zodat we deze als ijsstokje konden gebruiken! ’s Avonds vulden weer hele andere geuren het huis, want als ik daar logeerde was mijn standaard vraag: “eten we wentelteefjes?”. Een echte oma die van koken houdt, kan daar natuurlijk geen nee tegen zeggen. En dus aten we die avond weer heerlijke wentelteefjes.
Hoewel ik mijn opa en oma helaas al vele jaren moet missen, roept de geur van kaneel, suiker en brood nog steeds die mooie herinneringen op van toen. Geen lekkerder geur dan dat! Af en toe maken we zelf deze wentelteefjes. Het leuke is dat mijn oudste zoon nu zijn eigen herinneringen maakt, omdat hij ze zelf bakt en zichzelf en ons er blij mee maakt. Ik hoop dat hij later dezelfde mooie herinneringen heeft als ik!
Bron: eigen recept van Mannin
Toen ik dit recept maakte was het buiten flink aan het waaien, echt herfstweer. Daardoor smaakten deze wentelteefjes nóg lekkerder! Bedankt voor het recept Mannin!