Hij lijkt een beetje op onze tompouce deze Kremšnita uit Slovenië. Toch is de smaak en ook de structuur echt wel anders. De vanillecrème is luchtig en niet zo vast als onze banketbakkersroom. En bovenop de vanillecrème vind je ook nog een heerlijke laag slagroom. Deze crèmeschnitte heb je niet één, twee, drie klaar, maar is alle moeite zeker waard.
Als tieners gingen mijn man, toen nog mijn vriend, en ik op Interrail door Europa. Tijdens één van die reizen deden we Slovenië aan. We sliepen in een “hotel” in Ljubljana. Dit hotel leek meer op een vervallen verzorgingsflat dan een hotel, maar dat geheel terzijde. Vanuit de hoofdstad wilden we ook een bezoek brengen aan Bled. Dit kleine stadje ligt noordelijker, in bergachtig gebied aan een schitterend meer inclusief eilandje met kerkje in het midden. Eenmaal aangekomen op het station blijkt dat het stadje Bled nog 4 kilometer verder ligt! Dit hadden we niet ingecalculeerd, want tsja internet stond nog in de kinderschoenen en van smartphones had alleen Steve Jobs gehoord.
Het lekkerste gebak uit Slovenië
Gelukkig was er een vriendelijke oudere man die aanbood ons met zijn auto naar het meer te rijden. Als bedankje trakteerden we hem op een terrasje, waarop hij er op stond om ons de plaatselijke lekkernij aan te bieden: Kremšnita. En wat was dat lekker daar op een terrasje, in het zonnetje aan het meer van Bled. Genieten van het krokante bladerdeeg, de luchtige vanillecrème, het laagje slagroom en de poedersuiker om het af te maken.
Dit heerlijke gebakje ben ik in al die jaren nooit vergeten. Daar speelt de herinnering aan deze vakantie ook in mee natuurlijk. Ik wilde het altijd nog eens namaken en nu is dat er eindelijk van gekomen. Het recept voor crèmeschnitte of Kremšnita had ik al een tijdje liggen, dus geen idee meer waar ik het gevonden heb. Maar ik ben blij dat het zo goed uitgepakt is. We hebben er van gesmuld en waren in gedachten weer even terug aan dat mooie meer in Bled.
